باهم، آهنگ سلامتی را می نوازیم


نوع شیمیایی
دسته دارویی ضد صرع و تشنج
شکل داروئی کپسول
نام تجاری __
معرفی پرگابالین در دسته داروهای سیستم عصبی قرار دارد و درکاهش دردهای عصبی ناشی از بیماری های هرپسی، کاهش دردهای عصبی ناشی از نوروپاتی محیطی و به عنوان داروی کمکی در درمان صرع پارشیال در بزرگسالان استفاده می شود. هر بسته پرگابالین 150 شامل 30 عدد کپسول 150 میلی گرمی پرگابالین می باشد.

کپسول

دسته دارویی:

ضد درد عصبی ضد تشنج

موارد مصرف:

- کاهش دردهای عصبی ناشی از بیماری های هرپسی

- کاهش دردهای عصبی ناشی از نوروپاتی محیطی

- به عنوان داروی کمکی در درمان صرع پارشیال در بزرگسالان

راهنمایی های عمومی برای بیمار:

ای دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است ، لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه به دیگران جداً خودداری نمایید.

- دارو را می توان همراه با غذا و یا با معده خالی مصرف نمود.

- درصورت فراموش نمودن یک دوز به محض یادآوری دارو را مصرف نمایید. اگر زمان مصرف دوز بعدی نزدیک است از مصرف دارو و همچنین دو برابر کردن دوز بعدی خودداری نمایید.

- در طول درمان، بیمار باید توسط پزشک معالج تحت کنترل علائم و عوارض دارو قرار داشته باشد.

- این دارو ممکن است باعث دوبینی، تاری دید، گیجی، سرگیجه و خواب آلودگی شود لذا در طول درمان از رانندگی و کار کردن با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمایید.

- قطع مصرف دارو باید تحت نظر پزشک و به تدریج در مدت زمان حداقل یک هفته انجام شود.

- این دارو ممکن است باعث افزایش وزن و ادم گردد.

- مانند سایر داروهای مؤثر بر سیستم اعصاب مرکزی این دارو ممکن است مورد سوء استفاده مصرف قرار بگیرد.

- از کمتر و یا بیشتر کردن مقدار دارویی که پزشک تجویز نموده، خودداری نمایید.

موارد منع مصرف:

- حساسیت به پرگابالین یا هریک از اجزای دارو

مصرف در دوران بارداری:

از نظر FDA این دارو جزء گروه C می باشد. ازاین دارو در دوران بارداری تنها زمانی که فواید دارو برای مادر بیش از مضرات آن برای جنین باشد می توان استفاده کرد.

مصرف در دوران شیردهی:

پزشک باید با توجه به اهمیت دارو برای مادر، یا شیردهی را قطع نماید و یا اینکه مصرف دارو در مادر را متوقف نماید.

هشدارها و موارد احتیاط:

- در بیماران با نارسایی قلبی، با احتیاط مصرف شود.

- در بیماران با نارسایی کلیوی، تنظیم دوز دارو باید انجام گیرد.

- سلامت و اثربخشی این دارو در کودکان و نوزادان به اثبات نرسیده است.

- بیماران باید در طول درمان، از لحاظ تغییرات روحی و روانی، زیر نظر پزشک معلاج باشند.

- به بیمار باید درمورد احتمال وقوع اختلالات بینایی اطلاع کافی ارائه گردد و در صورت تشخیص اختلالات بینایی مثل تاری دید، بیمار باید به پزشک معالج اطلاع دهد.

- در طول درمان آقایان، در صورت تمایل به بارداری همسر، باید با پزشک معالج مشورت شود.

تداخلات دارویی:

- داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی و الکل

- داروهای آنتی دیابت

- داروهای ضد صرع و تشنج

مقدار و نحوه مصرف:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ، اما مقدار مصرف معمول به شرح زیر است:

دوز معمول  دارو با توجه به نوع بیماری و شرایط بیمار، 50 الی 150 میلی گرم سه بار در روز می باشد که می تواند زیر نظر پزشک بعد از یک هفته افزایش یابد.

عوارض جانبی:

واکنش های حساسیتی از جمله آنژیوادم ، تاری دید و اختلالات بینایی، کاهش میزان ادرار ، ادم اندام ها ، افزایش وزن، گیجی، سرخوشی، خشکی دهان، یبوست و سردرد، کاهش حافظه، اختلال در راه رفتن یا صحبت کردن.

مسمومیت:

- برای درمان مسمومیت ناشی از از پرگابالین آنتی دوت خاصی موجود نمی باشد. درمان علامتی و حمایتی است.

- کاهش جذب: تخلیه معده به وسیله داروهای تهوع آور و یا لاواژ معده می تواند باعث کاهش جذب شود. البته باید راه تنفسی بیمار کاملا باز نگه داشته شود.

- مونیتورینگ: علایم حیاتی و وضعیت پزشکی بیمار باید مرتباً چک شود.

شرایط نگهداری:

- دارو را درون جعبه، دور از نور، رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری نمایید.

- دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید.

*اهم مطالب مرتبط با فرآورده، در برگه راهنما عنوان شده است. بیماران جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند با پزشک، داروساز یا مراکز درمانی تماس بگیرند.

نوروپاتی محیطی  و صرع


نوروپاتی محیطی
نوروپاتی محیطی به موارد و شرایطی اشاره دارد که شامل آسیب به سیستم عصبی محیطی می شوند. سیستم عصبی محیطی شبکه ارتباطی گسترده ای است که سیگنال هایی را بین سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) و سایر قسمت های بدن ارسال می کند. اعصاب محیطی انواع مختلفی از اطلاعات حسی را از سایر قسمت های بدن به سیستم عصبی مرکزی می فرستند و همچنین سیگنال هایی را از سیستم عصبی مرکزی به بقیه بدن منتقل می کنند.

تغییر ساده سبک زندگی ممکن است به شما کمک کند تا علائم نوروپاتی محیطی مانند درد ، کاهش توده عضلانی یا بی حسی اندام ها را کنترل کنید.

  • به طور منظم ورزش کنید

ورزش منظم می تواند است درد یا گرفتگی را کاهش دهد، قدرت عضلات را بهبود بخشد، به کنترل سطح قند خون کمک کرده و از کاهش عضله جلوگیری کند. به ویژه فعالیت هایی مانند پیاده روی یا شنا می توانند علائم نوروپاتی را بهبود بخشند.

  • غذای سالم بخورید

رژیم غذایی غنی از ماهی، آجیل، غلات کامل و محصولات تازه می تواند اثرات نوروپاتی محیطی را کاهش دهد. تغذیه سالم می تواند علائم گوارشی مانند اسهال، یبوست یا بی اختیاری را که در نتیجه آسیب به اعصاب کنترل کننده انقباضات عضلات روده ایجاد می شود، بهبود بخشد.

  • از مصرف مقدار زیاد الکل خودداری کنید

مصرف زیاد الکل باعث بدتر شدن عواملی می شود که می تواند نوروپاتی ایجاد کند (مانند دیابت و تغذیه نامناسب). مصرف الکل همچنین موجب آسیب به عصب می گردد.

  • دیابت را مدیریت کنید

مراقبت مناسب از پا و درمان دقیق زخم به ویژه برای افرادی که به دلیل نوروپاتی محیطی در احساس درد مشکل دارند، بسیار مهم است. اطمینان از اینکه دیابت به خوبی کنترل شده است، ممکن است به ترمیم اعصاب کمک کند. همچنین نشان داده شده است که کنترل منظم قند خون و حفظ سطح قند خون در محدوده مجاز باعث کاهش علائم نوروپاتی و جلوگیری از آسیب بیشتر عصب می شود.

 

صرع
صرع بیماری است که باعث تشنج می شود. این تشنج ها زمانی اتفاق می افتد که سیگنال های الکتریکی مغز به طور غیر طبیعی عمل کرده و سیگنال های نامنظمی ارسال کنند. 

اگرچه راهی برای جلوگیری از صرع وجود ندارد، اما می توانید برای جلوگیری از بروز تشنج گام هایی بردارید:

  • سیگار نکشید.

  • الکل مصرف نکنید

  • در حین انجام هرگونه ورزش یا فعالیتی که می تواند منجر به آسیب دیدگی سر شود، از سر خود با کلاه ایمنی محافظت کنید.

  • هر شب به میزان کافی بخوابید.

  • تمام تلاش خود را بکنید تا دچار سرماخوردگی یا آنفولانزا نشوید.

  • راه های سالم برای کنار آمدن با استرس را پیدا کنید.

  • با پزشک خود در مورد تمام داروهای تجویز شده خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که باعث تشدید تشنج نمی شوند.

  • همیشه تمام داروهای ضد صرع خود را طبق تجویز پزشک مصرف کنید.

Reference: www.ninds.nih.gov (National Institute of Neurological Disorders and Stroke)
                   www.nyulangone.org (NYU Langone Health)
 www.betterhealth.vic.gov.au

پیام بگذارید